به گزارش قدس خراسان، سحر نسیمی، کارآفرین و پشتیبان مشاغل خانگی نیز از جمله افرادی است که با همه دغدغههای مادرانه و زنانهای که داشته، توانسته با ایجاد اشتغال برای بانوان در رشته صنایع دستی، گامی هر چند کوچک؛ اما اثرگذار برای زنان خانهدار بردارد.
این بانوی کارآفرین مشهدی درباره چگونگی آغاز فعالیتش میگوید: از سال ۸۶ وارد کار صنایع دستی شدم. در ابتدا با توجه به اینکه دانشآموخته رشته حسابداری هستم، بهعنوان حسابدار در یک شرکت صنایع دستی مشغول به کار شدم. پس از جدا شدن از این شرکت، بهصورت مستقل کسبوکار خودم را راه انداختم.
او درباره روند کارش توضیح میدهد: دوختهای سنتی از جمله سرمهدوزی را به نیروها آموزش میدهیم و مواد اولیه کار را بهصورت عمده تهیه میکنیم. در ادامه، با انجام کارهای آمادهسازی، طرح را به دوزنده ارائه داده و کار را به خانمهایی که آموزش دیدهاند، تحویل میدهیم. پس از انجام کار و تکمیل نهایی محصولات، این اجناس را به بازار عرضه میکنیم.
نسیمی درباره تعداد نیروهایی که با او همکاری میکنند نیز بیان میکند: یک سری نیرو داریم که به طور مداوم کار میکنند و برخی نیز به صورت مقطعی و فصلی با ما همکاری دارند. در سالهای ۹۵ تا ۹۷ خرید ترمه و صنایعدستی از این قبیل توسط مردم خیلی زیاد شده بود. ما هم افراد زیادی را برای کار استخدام کرده بودیم و تعداد نیروهای زیر پوشش ما به ۱۰۰ نفر میرسید. در این دوره با زنان سه روستا برای کار ارتباط گرفته بودیم؛ اما پس از شیوع کرونا و شرایط اقتصادی پیشآمده، اکنون حدود ۲۵ نفر با ما همکاری دارند. البته هنگامی که سفارشهای خاصی میگیریم، ممکن است تعداد نیروها در مقطعی افزایش پیدا کند.
این پشتیبان مشاغل خانگی با بیان اینکه عمدهفروشان براساس نیاز بازار خود به ما سفارش میدهند، ادامه میدهد: ۹۰ درصد کاری که انجام میدهیم برای سفارشهای عمده است؛ بهعنوان مثال برای بازار مشهد بیشتر سجاده و جانماز و برای بازار تهران رومیزی سفارش میدهند. بهتازگی نیز در حال تقویب خردهفروشی از طریق شبکههای اجتماعی مجازی هستیم.
او درباره میزان فروش محصولات صنایع دستی خاطرنشان میکند: در گذشته اقشار متوسط و حتی ضعیفتر نیز برای جهیزیه دختران خود دستکم یک تکه ترمه میخریدند؛ اما با توجه به هزینههای تولید که مرتب در حال افزایش است، خرید صنایع دستی در داخل کشور کمتر شده است.
کاهش توانمندی کسبوکارهای خانگی بهدلیل حاشیه سود کم
نسیمی با بیان اینکه با توجه به اختلاف ریالی ما با کشورهای همسایه، فروش به خارج از کشور یک راهکار خوب برای فعالان صنایع دستی است، میگوید: پیشنهاد من در این زمینه فراهم کردن یک اتاق بازرگانی یا اتاق فکر برای ارائه راهکار به منظور فروش به کشورهای همسایه است؛ چرا که اکنون با کلیفروشان و با درصد سود پایین کار میکنیم. اگر میزان سود طی چند سال همین اندازه باشد، از توانمندی ما برای حضور در بازار کاسته میشود.
این بانوی کارآفرین مشهدی متذکر میشود: ما بهصورت مویرگی و نزدیک به قشر ضعیف جامعه از نظر مالی و فرهنگی کار میکنیم. صادرات محصولات پیشرفت قابل توجهی در زمینه مالی برای این قشر ایجاد میکند و میتوانیم خدمات بیشتری به این افراد ارائه کنیم.
وی بیان میکند: بهنظرم باید یک سازمان دولتی یا خصوصی ایجاد شود تا کالاهای صادراتی را برای فروش به کشورهای همسایه ارسال کند و درصد سود مشخصی را هم بهعنوان واسطه بگیرد. با این کار خیلی از مشکلات ما در زمینه صادرات رفع میشود و این امر برای کسانی که امکان حضور مستقیم را ندارند، راهکار مناسبی است.
نسیمی با بیان اینکه دریافت وام مشاغل خانگی برای من حدود پنج ماه طول کشید، میافزاید: بخشی از مشکلاتی که در مسیر دریافت وام داشتم مربوط به زیرساختهای کشوری و قطعی سامانهها و بخشی نیز بهدلیل روند و جریان اداری بود.
این پشتیبان مشاغل خانگی به کسانی که میخواهند کسبوکار خود را راه بیندازند، توصیه میکند: این افراد باید بدانند فروش محصول واقعاً کار سختی است و باید برای شروع کار تحقیقات لازم را انجام دهند، بازار را نیازسنجی کنند و سپس وارد کار شوند؛ زیرا اگر این گونه اقدام نکنند، در مسیر کم میآورند و بهجای سوددهی ضرر میکنند.
جنس و ماهیت کسبوکارهای خانگی با سایر مشاغل تفاوتهای چشمگیری دارد؛ از جمله این مسائل، کوچک بودن دایره تعداد افراد تصمیمگیرنده و دخیل در این نوع مشاغل است که گسترش آن را با مشکلاتی مواجه میکند. این موضوع نیاز به دخالت دولت یا بخش خصوصی دارد تا بتوانند با توانمندسازی صاحبان مشاغل خانگی و ارائه راهکارهایی برای گسترش و صادرات محصولاتشان، آنها را یاری کنند.
نظر شما